15 yılımı zehir eden Müfteriye İthaf
şiirinin hikâyesini kısmet olursa yakında yazmak istiyorum.
OLAMAZSIN
Müfteriye
ithaf
Ne sevgi var, ne saygı,
Ne iman, ne de korku,
Hem iftira, hem sövgü,
Sen sadık olamazsın.
Ne dostluk, ne de ülkü,
Çıkar olsun yeter ki,
Okullar aynı belki,
Sen refik olamazsın.
Ne utanma, ne duygu,
İnsanlık sıfır çünkü,
Kara vicdanlı bil ki,
Sen âdem olamazsın.
İnsanlar sembolleşir,
Sana yılan yaraşır,
Eşeklerse yük taşır,
Sen eşek olamazsın.
Ey reziller rezili,
Sefillerin sefili,
Efendisine bağlı,
Sen köpek olamazsın.
26 Nisan 2006. Necati Ağıralioğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder